نوشته اصلی توسط
vitaminc
سلام. من دانشجو هستم و مجرد. تو خوابگاه هم زندگی می کنم و از خانواده هم دورم. راستش جدیدا احساس تنهایی می کنم. با این که اینجا توی خوابگاه دور و برم پر آدمه ولی خب دوست هیچ وقت نمیتونه برای من که یک پسر هستم جای یه دختری رو بگیره که دوسش داشته باشم تنهاییم رو پر کنه. من با دوستی قبل ازدواج مخالفم، چون میدونم اگه به ازدواج نرسه به هر دوطرف ضربه وارد میشه، از طرفی شرایط ازدواج هم ندارم. چون خواهرم یه بیماری داره که تمام وقت و هزینه خونواده رو به خودش مشغول کرده. با توجه به این که ما سه تا بچهها ایم و درآمد پدر و مادرم اندازه ای نیست که بتونن زندگی مشترک منی که دانشجو ام و هیچ درآمدی برای خودم ندارم، ساپورت کنن. و علیرغم اینکه تو کلاس محبوبیت دارم، هیچ وقت سعی نکردم از این موضوع برای ارتباط با دختر های کلاس یا دانشگاه استفاده کنم. و این موضوع در حالی هست که واقعا دختر های خوش رفتار و با شخصیتی هستن که میتونن گزینه های خوبی برای ازدواج باشن. همکلاسی هام و دوستام یکی یکی دارن ازدواج میکنن و من جوونیم داره تموم میشه و هنوز هم تنهام. فقط به خاطر اینکه پولی در بساط ندارم که بتونم زندگی مشترک مستقلی ایجاد کنم. نمیتونم به خودم اجازه بدم که یکی رو وابسته ی خودم کنم در حالی که وضعیتم هنوز مشخص نیست... نمیدونم چی کار کنم. اگه یکی بتونه راهنماییم کنه ممنون میشم.